Εργαστήριο Συντήρησης Πινάκων
Το εργαστήριο λειτουργεί από το 1999, στεγάζεται στις νέες εγκαταστάσεις του Μουσείου και απασχολεί δύο συντηρήτριες οι οποίες συντηρούν ζωγραφικά έργα που έχουν κατασκευαστεί με την τεχνική της ελαιογραφίας ή της τέμπερας επάνω σε μουσαμά, βιομηχανικό ξύλο ή άλλα σύγχρονα υλικά.
Εκτός από την προληπτική συντήρηση της συλλογής, το εργαστήριο ασχολείται με την επεμβατική συντήρηση, καθώς τα περισσότερα από τα έργα χρήζουν άμεσης επέμβασης. Για πολλά χρόνια παρέμειναν σε ακατάλληλες συνθήκες αποθήκευσης, πολλά από αυτά χωρίς τελάρο. Έτσι παρουσιάζουν μεγάλες μηχανικές παραμορφώσεις, σχισίματα και είναι συχνά εύθρυπτα, με αρκετά προβλήματα στερέωσης. Οι μέθοδοι και τα υλικά συντήρησης που χρησιμοποιούνται είναι αναστρέψιμα και όσο το δυνατόν συμβατά με τα υλικά κατασκευής των έργων.
 | Το Προσκυνητάριο, 1793 (ΒΧΜ 1837), πριν από τη συντήρηση. Το έργο παρουσίαζε έντονη γήρανση, χαλάρωση, προσβολή από έντομα και μύκητες, απώλειες του ζωγραφικού στρώματος, σχίσιμο, οξείδωση από καρφιά, οξείδωση του βερνικιού με παχύ στρώμα ατμοσφαιρικών ρύπων και επικαθίσεων. |
 | Προσκυνητάριο, 1793 (ΒΧΜ 1837). Πίσω όψη του έργου. |
 | Προσκυνητάριο, 1793 (ΒΧΜ 1837). Η ιδιαιτερότητά του ήταν η επιγραφή του προσκυνητή και η χρονολογία (1793) στην πίσω όψη του μουσαμά, γεγονός που καθιστούσε απαγορευτική την ενίσχυση του έργου (φοδράρισμα), με συμβατικά υλικά. |
 | Το Προσκυνητάριο, 1793 (ΒΧΜ 1837), μετά τη συντήρηση. Κατόπιν εκτεταμένης έρευνας για μια μέθοδο που θα έδινε τη δυνατότητα ενός διαφανούς φοδράρισματος, ώστε να ενισχυθεί αποτελεσματικά το έργο αλλά και να είναι διακριτά τα στοιχεία της πίσω όψης, έγινε μια σειρά δοκιμών με πολλούς συνδυασμούς συγκολλητικού υλικού, υφάσματος και μεθόδου εφαρμογής. Τελικά επιλέχθηκαν ένα μείγμα κεριού και ρητινών με υαλοΰφασμα, τα οποία εφαρμόστηκαν σε θερμαινόμενη τράπεζα δίνοντας άριστα αποτελέσματα. |
 | Το Προσκυνητάριο, 1793 (ΒΧΜ 1837), μετά τη συντήρηση. Κατόπιν εκτεταμένης έρευνας για μια μέθοδο που θα έδινε τη δυνατότητα ενός διαφανούς φοδράρισματος, ώστε να ενισχυθεί αποτελεσματικά το έργο αλλά και να είναι διακριτά τα στοιχεία της πίσω όψης, έγινε μια σειρά δοκιμών με πολλούς συνδυασμούς συγκολλητικού υλικού, υφάσματος και μεθόδου εφαρμογής. Τελικά επιλέχθηκαν ένα μείγμα κεριού και ρητινών με υαλοΰφασμα, τα οποία εφαρμόστηκαν σε θερμαινόμενη τράπεζα δίνοντας άριστα αποτελέσματα. |
 | Το Προσκυνητάριο, 1793 (ΒΧΜ 1837), μετά την ολοκλήρωση των εργασιών συντήρησης. |