Στο κατώτερο τμήμα της εικόνας, στο κέντρο, εικονίζεται ο όσιος Ονούφριος ξαπλωμένος σε νεκρικό κρεβάτι πλαισιωμένος από ασκητές. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν και δύο κληρικοί. Στο βάθος αναπτύσσεται το φυσικό τοπίο, σε διαφορετικά επίπεδα, όπου διαμορφώνονται σπήλαια μέσα στα οποία εικονίζονται σκηνές της ασκητικής ζωής. Στο χρυσό βάθος ιπτάμενος άγγελος μεταφέρει στον ουρανό την ψυχή του οσίου.

Η εξεταζόμενη σύνθεση έλκει την καταγωγή της από ανάλογες παραστάσεις της παλαιολόγειας περιόδου. Το θέμα διαμορφώνεται από Κρητικούς καλλιτέχνες τον 15ο αιώνα και γνωρίζει ευρύτερη διάδοση στα μεταβυζαντινά χρόνια. Παρόμοια εικονογραφική διατύπωση παρουσιάζουν και άλλες κοιμήσεις ασκητών, όπως των οσίων Σάββα, Εφραίμ, Λουκά του Στειριώτη κ.ά. Ιδιαίτερο εικονογραφικό στοιχείο στην εικόνα αποτελεί η απόδοση του οσίου χωρίς το μοναχικό του ένδυμα ή τα σάβανά του, αλλά μόνο με το περίζωμα από φύλλα, στοιχείο που δεν παρατηρείται στις άλλες κοιμήσεις οσίων. Ίσως ο εξαιρετικά τραχύς βίος του οσίου Ονουφρίου να ώθησε το ζωγράφο να τον αποδώσει έτσι.

Τα τεχνοτροπικά χαρακτηριστικά αποδίδουν την εικόνα σε κρητικό εργαστήριο του β΄ μισού του 16ου αιώνα.